Menjëherë pasi Kina filloi stërvitjet e saj ushtarake në qiejt dhe detet përreth Tajvanit, ajo gjithashtu nisi një tiradë kundër njeriut që ata thanë se e kishte shkaktuar atë: William Lai, presidenti i ri i ishullit.
Nga transmetuesi shtetëror CCTV dhe faqet editoriale të Global Times, te zëdhënësi i ministrisë së jashtme, kori i dënimit të Presidentit Lai ka qenë pa mëdyshje i ashpër.
Global Times e kishte cilësuar tashmë atë si “arrogant” dhe “të pamatur”, dhe CCTV shkroi se ai “me siguri do të gozhdohet në shtyllën e turpit në histori” dhe e kritikoi atë për “shitje të teorisë së dy kombeve”. Ai paralajmëroi gjithashtu se nëse Lai dhe Partia e tij Demokratike Progresive (DPP) “ngulmojnë në rrugën e tyre të dënuar të pavarësisë së Tajvanit, ata përfundimisht do të rrëzohen dhe do të digjen”.
Krimi i supozuar i Presidentit Lai është se në fjalimin e tij të inaugurimit të hënën ai përdori fjalën Kinë për të përshkruar Kinën, Pekini thotë se duke vepruar kështu Lai zbuloi mendimin e tij të vërtetë se Tajvani nuk është Kina, dhe ata janë dy vende të ndryshme. Është, në sytë e tyre, një pranim i ideologjisë së tij “separatiste”.
Për të huajt kjo mund të duket absurde. Por për dekada Pekini dhe Taipei kanë turbulluar përkufizimet e tyre për Kinën dhe nëse Tajvani është pjesë e saj. Edhe ish-presidenti Tsai ishte i kujdesshëm t’i referohej Kinës me terma eufemistë si “ana tjetër e ngushticës” ose “autoritetet e Pekinit”.
Disa studiues në Tajvan do t’ju thonë se një gjuhë e tillë është e rëndësishme dhe se Lai ka kaluar një kufi të rrezikshëm. Të tjerë thonë se urrejtja e Pekinit për të ishte vënë tashmë në gur dhe fjalimi i tij ka ofruar thjesht një justifikim retorik për raundin e fundit të frikësimit.
Shumica pajtohen se nuk e ndryshon faktin bazë që Xi Jinping dëshiron që Kina të kontrollojë Tajvanin, dhe populli i Tajvanit në mënyrë të prerë jo.
Por askush në Tajvan nuk është veçanërisht i befasuar. Për ta, Partia Komuniste Kineze (PKK) është mjaft e parashikueshme. Kur DPP e Lai fitoi zgjedhjet e treta radhazi presidenciale këtu në fillim të janarit, shumë pyesnin veten se si dhe kur do të përgjigjej Pekini.
Supozimi i qartë ishte se do të ndodhte pasi mandati i Lai të inaugurohej me fjalimin e tij të parë presidencial. Pra, ja ku jemi, tre ditë pas inaugurimit të Presidentit Lai, dhe Pekini ka lëshuar një përgjigje.
E dhëna kryesore se asnjë nga këto nuk është spontane është në përgatitje. Asnjë ushtri, madje as Ushtria Çlirimtare Popullore (PLA), nuk mund të mobilizojë një stërvitje në këtë shkallë brenda pak ditësh.
Është e vështirë të thuash saktësisht se çfarë po ndodh, por nga ajo që Pekini ka bërë publike, zonat e mbuluara nga këto stërvitje janë ndoshta më të mëdhatë që kemi parë deri më tani dhe përfshijnë pjesën më të madhe të ngushticës së Tajvanit, kanalin Bashi (që ndan Tajvanin nga Filipinet) dhe zona të mëdha të Paqësorit përgjatë bregut lindor të Tajvanit.
Gjithashtu bie në sy përfshirja për herë të parë e ishujve periferikë të shpërndarë të Tajvanit pranë bregut kinez. PLA i ka shënuar ato si të “rrethuara” nga forcat kineze. Në CCTV, eksperti ushtarak kinez Zhang Chi tha se stërvitjet demonstruan “aftësinë e PLA për të kapur kontrollin e infrastrukturës kryesore të Tajvanit”.
Stërvitjet duken si një simulim i një sulmi në shkallë të plotë në ishull, minus zbarkimin aktual të trupave, thotë eksperti ushtarak i Tajvanit, Chieh Chung.
Ai mendon se përfshirja e të gjithë ishujve në det të Tajvanit demonstron planin e Kinës për të eliminuar objektet që mund të nisin një kundërsulm kundër PLA. Ai gjithashtu mendon se kjo stërvitje dyditore nuk do të jetë e fundit që Tajvani do të duhet të durojë këtë vit – prandaj emri “Shpata e Përbashkët 2024-A”.
Në rrugët e Taipeit, përgjigja ndaj stërvitjeve ka qenë një ngritje kolektive e supet. Shumë do t’ju thonë se nuk janë të shqetësuar. Por kjo nuk është plotësisht e vërtetë. Të jetosh pranë Kinës është si të jetosh në një zonë tërmeti. Kërcënimi është gjithmonë aty dhe stërvitjet po bëhen gjithnjë e më të mëdha dhe më të rrezikshme, ndaj duhet të përgatiteni për të. Por ju gjithashtu duhet të vazhdoni me jetën tuaj.
Pavarësisht marrëdhënieve të egra midis DPP-së në pushtet të Tajvanit dhe opozitës – ata po grindeshin në parlament javën e kaluar – stërvitjet kineze kanë bashkuar të gjitha partitë. Opozita KMT, e cila tradicionalisht shihet si pro Kinës, i ka bërë thirrje Pekinit të tregojë përmbajtje. Kjo nuk është koha kur ata duan të shihen si miqësorë me Pekinin.
Këtu ka një ironi të çuditshme – një që tregon se sa pak e kuptojnë udhëheqësit komunistë të Kinës Tajvanin dhe popullin e tij.
Ata sot deklaruan se operacionet ushtarake janë fokusuar vetëm në “frenimin dhe mposhtjen e forcave të pavarësisë”.
Ata thanë se Lai ishte më i keqi nga të gjithë – udhëheqësit tajvanezë që kishin sfiduar Pekinin. “Lai ka tejkaluar Lee Teng-hui, Chen Shui-bian dhe Tsai Ing-wen në promovimin e pavarësisë për Tajvanin”, thuhet në një koment në CCTV. Këta ish-presidentë, të votuar nga populli tajvanez, përbëjnë panteonin e “separatistëve” të Kinës. Tre prej tyre janë nga PDSH.
Sa herë që Kina shfaq frikësimin ushtarak, mbështetja për DPP tenton të rritet dhe ajo për KMT-në “miqësore ndaj Kinës” bie. Një rast më i fundit në këtë pikë: disa muaj inkursionesh ushtarake në prag të zgjedhjeve të janarit e vendosën Lai në postin e lartë.
Nëse qëllimi është të frikësohet populli i Tajvanit për t’u larguar nga partitë dhe liderët që sfidojnë Pekinin, deri më tani duket se ka efekt të kundërt.
The post Stërvitjet e Kinës tregojnë se ajo me të vërtetë nuk e pëlqen presidentin e ri të Tajvanit appeared first on Albanian Post.
